Om te beginnen zal ik jullie een update geven van de ikeakasten.. Kort en krachtig. Ik ben er klaar mee. Vind mezelf zoveel meer waard dan een man die als een ikeakast in elkaar zit. Een zeker iemand heeft echt m’n broek laten afzakken. Sommige mensen mogen van mij gewoon even lekker in de stront zakken en daarin blijven.
Ja, dit zeg ik echt en ja dit deel ik ook echt met jullie. Moet je ook eens proberen! Hoe heerlijk is het om af en toe te kunnen zeggen dat iemand lekker in de stront kan zakken. Bij deze.. Zo dat was even mijn klaagmomentje again over mannen. Nu gaan we weer verder met al het leuks wat ik mee maak. Hoe snel je problemen over zijn, hangt af van hoe lang je erover zult klagen.

Voor de trouwe hardloopmaatjes van mij geef ik ook even een hardloop update. Serieus, de mensen hier zijn zooo sportief. Zou ik best een voorbeeld aan mogen nemen en dus doe ik dat ook. Ik loop zo twee keer per week ongeveer. Persoonlijk vond ik dit niet genoeg omdat ik hier verder voor mijn gevoel niet zo veel uit vreet. Je vreet wel dja, heel veeeeeul chocola zefls. Dus wat heb ik gedaan.. Ik heb vier dagen achter elkaar mijn wekker vroeg gezet zodat ik om zeven uur kon gaan lopen. Jullie gaan me niet geloven, maar het is echt een aanrader. Je hebt lekker makkelijk praten achteraf, ga nu niet andere mensen laten denken dat je er nog plezier in had ook. Oke, eerlijk toegegeven op het moment dat mijn wekker gaat kan ik mezelf wel wat aan doen dat ik altijd van die prachtplannen heb.

Nog zo’n prachtplan is de heuvel van Balmoral beach naar huis. In het begin heb ik me voorgenomen dat ik die heuvel kon op rennen voordat ik hier weg was. Waarom in vredesnaam heb ik van die gekke doelen?! Serious die heuvel is killing me.

Ik heb altijd zo van die bucketlist dingen. O ja joh?! Dam tot dam, nieuwjaarsduik, paragliden, Nijmeegse vierdaagse, SYDNEY en ga zo maar door. Zo nu dus ook die verdomde, verrotte, zure, vervloekte, klote heuvel. En waarom?! Want wie maak ik er blij mee. JEZELF ECHT NIET.. ze kunnen je afvoeren als je die heuvel op rent.

Boeit het jullie wat dat ik een heuvel in Sydney kan oprennen.

Wat hebben jullie eigenlijk zo op jullie try before you die lijst staan? Of ben ik echt zo’n waus die allemaal van die ziekmakende dingen doet.

Stiekem weet ik dat jullie dit eigenlijk helemaal niet interessant vinden en met smart mijn verhaal aan het lezen zijn omdat jullie willen weten hoe vaak ik van het board ben gepleurd. Ooooh honeys believe me. Zo ver als jullie kunnen tellen en nog meer. Ik zal jullie vanaf het begin vertellen, tot in de diepste details. Ik zal mezelf flink voor paal zetten en de zelfspot zal ervanaf druipen, maar ik doe alles om jullie een goed beeld te geven over mijn surfverhaal.

Zondagochtend 7 oktober, 2012. 9.15, Manly beach.

Dja komt aan op Manly en kan alleen maar denken. DIT WORDT WERKELIJK MIJN DOOD. Echt geloof mij, golven van meters hoog en nog hoger. Alle pro’s waren aan het surfen en ik kon alleen maar denken aan haaien, dood, zeewater in mijn mond, zeewater in mijn oren, zeewater in mijn ogen, zeewater in mijn neus, plakkerige wetsuit tegen mijn goddelijk lichaam, stiekem leuke surfers spottten, DOOD!!
Echte stereotype surfers ontvingen me. Je weet wel met tattoo’s, goed gebruind, leuk gespierd. Hi how are you? Looking forward to the surflesson? You will have fun, that’s for sure!! FUN?, are you facking kidding me. I’m scared as hell.
Goed, ik mezelf in een wetsuit heisen.. Ging opzich best goed, totdat mijn achterwerk erin geperst moest worden. Damn die berlinerbollen van mij ook. Goed die billen zitten erin. Waarom is hier geen verdomde spiegel zodat ik nog kan zien of het er enigzins uit ziet. Op naar de boooobiees. Bestaan er ook – cupmaten? Want die heb ik nu. Platgeperste ertjes!! Oke eenmaal in de wetsuit gekropen ben ik er klaar voor. I can do it! (put your ass into it.)
Na de warming up gehad te hebben gaan we met board en al naar een stukje zee wat geen golven geeft van 5 meter. Overigens bedenk ik me nog even snel of ik mijn nagels niet had moeten knippen. Ach wat de hell denk ik ook. Vol goede moed en met een babyroze board luister ik goed naar de aanwijzingen. Oke, op het board liggen, tenen net over de rand, peddelen, omhoog kijken, achter je kijken naar de golf, peddelen, en staan.
Oke schatten van me. Zo makkelijk klinkt het dus.
Puntje bij paaltje heb ik facking twee uur lopen zwoegen, nagels gebroken, water ging overal waar het gaan kan, golven van 5 meter moeten doorstaan, zeewater via mijn neus naar m’n mond moeten laten gaan wat er tenslotte bij m’n oren weer uit kwam, ondertussen mezelf nog afvragen of dat achterwerk van me er nog een beetje apetijtelijk uit ziet en heb ik 2 seconden op het bord gestaan.

Volgende week tweede les en dan komen de foto’s!

Zo zou ik nog uren kunnen typen over wat ik hier allemaal mee maak, maar ik denk dat ik jullie voor nu genoeg verteld heb. Daarbij komt dat mijn ogen bijna dicht vallen en dat de wekker morgen vroeg weer gaat omdat ik die heuvel op mag (MOET, Djamila, je MOET die heuvel oprennen) rennen.

Even een praktisch puntje.. Vannacht is de klok vooruit gegaan en bij jullie gaat de klok volgende week achteruit. Dat betekent dus 10 uur tijdsverschil. Wees maar niet bang, ik zal jullie blijven appen en bellen.

Voor nu zeg ik slaap lekker. Ik ga dromen over haaien, surfdudes, leuke ikeakasten, ikzelf als pro surfdudin en stiekem zal ik ook nog over jullie dromen.

Love you more and more,
Jullie enige echte heldhaftige surfdudin DJA