Oke, ik beken. Wil dit gewoon graag met jullie delen en vele zullen zeggen. ‘I told you so'.

Ik wil niet naar huis. Niet te zeggen dat ik nooit meer naar huis wil, maar voorlopig niet. Momenteel hoor ik vele vrienden, collega's, theatersporters, onbekende, familieleden, nlp'ers etc. zeggen ‘Dja, ik zei het je, je komt niet terug'.

Natuurlijk sta ik gewoon 22 november weer op Schiphol en blijf ik niet. Daarmee niet gezegd dat ik niet terug ga naar Sydney.

Misschien verlies ik hier geliefde mensen mee, maar ik kan ook (NOG!!) niet zeggen dat ik Nederland mis. Ik denk aan jullie elke dag, ofcourse! Vraag me elke dag wel af hoe het met jullie gaat en wat jullie aan het doen zijn, of jullie me niet vergeten zijn, of jullie wel op mijn ongecensureerde blogverhalen zitten te wachten, bij sommige vraag ik me zelfs af of die me nog wel willen zien als ik terug ben (Hopelijk voelt de juiste hier zich mee aangesproken ;))

Genoeg over mijn droom om hier te blijven..

Opnaar m'n Nan verhalen.. Vond je het vroeger ook altijd vreselijk als je iets op je toet had zitten en je moeder haar vinger even in d'r mond deed en dan je mond afveegde. Dacht je dan ook.. Als ik later moeder ben ga ik dat nooooooit doen?!
Nou deze Nan doet het nu al. Ik betrapte me laatst erop. Lode had nog wat melk op z'n gezicht en we waren een rondje wandelen. And guess what.

Op naar nog meer bekentenissen.. DJA MAAKT VRIENDEN. Heb een Fins meisje ontmoet. Wat trouwens super grappig is. Essie (zo heet de Finse) was bevriend met Iris (de vorige au pair in het gezin waar ik nu zit). De wereld is zo groot nog niet mensen.
Dan hebben we Mathilde (Frans meisje). Super leuk mens! En dan is daar Janine (een Duitse). Ze woont vlak bij mij in de buurt en of zij ook zo leuk is kan ik nog niet zeggen want die zie ik morgen voor het eerst. And ofcourse Kristin (de Engelse) waar ik al eerder over verteld heb. Voor degene die mij nog kennen uit mijn jeugdtheater jaren en mij hebben zien spelen in ‘Wanted'. Speelde een moeder van het platte land (was meer te vergelijken met Ma Flodder'). Ik had toen een zoon Junior. Daar ga ik vanavond een drankje mee doen en wat mee eten. Super gezellig. Althans.. dat denk ik. Zal jullie laten weten hoe het was.

Overigens wil ik trouwens nog meer met jullie delen. Soms vraag ik me eigenlijk af wat ik niet met jullie deel. Eigenlijk zet ik zo heel mijn leven op dit blog. Lijkt wel of ik geen schaamte ken. Pleur zo al m'n gedachte's hier en iedereen die het maar kan lezen. Al m'n diepste geheimen over wat ik wel niet van m'n eigen bil vind, hoe hard mijn hoofd altijd aan het werk is, hoe klunsig ik al niet ben, m'n liefdesverhalen. ALLES! En dan te bedenken dat mijn lieve oma dit blog ook leest. Lieve oma, je kent me. Ik zal me altijd gedragen.

Wat ik dus wilde zeggen is dat ik een kanjer van een vriendin in Nederland heb zitten. (ik heb er meerdere hoor!) Die mij een doosje heeft gegeven. Een doosje vol geluk. Hier zitten papiertjes in met spreuken daarop. Elke dag pak ik zo een spreuk. Elke dag besef ik me weer hoe gelukkig ik ben. Elke dag ben ik een dankbaar mens. Elke dag gun ik mezelf even de rust om te genieten. Zo ook vandaag. Vandaag zei mijn geluk me het volgende. ‘Geef jezelf over aan je doel, met moed en durf, met hart en ziel'. Meer ga ik hier niet over zeggen honneponnen. Vul zelf maar in..

Lieverds, soms is het leven nog zo makkelijk niet. Soms zijn er tegenslagen. Gebeurtenissen of mensen die je liever anders had gezien. Maar zeg nou zelf. Zonder al deze dingen is het leven toch ook niet zo leuk. Zonder al die hindernissen en uitdagingen ben je toch ook niet geworden wie je nu bent. Alles is met een reden. Dus probeer alsjeblieft van alles te genieten en probeer altijd het goede in een mens te zien. En vooral in jezelf. Iedereen mens zit vol met goede intenties, talenten en liefde. Zo ook jij! Twijfel je soms aan jezelf. OFCOURSE you do. Zeg nou zelf, dat doet iedereen, toch? Dat maakt niet weg dat je een prachtmens bent. Iedereen mag zich nu aangesproken voelen want 1 voor 1 zijn jullie uniek. Achter ieder mens zit een verhaal, vaak een mooi en een tragisch verhaal.

Ook ik heb mijn gebruiksaanwijzing en mijn verhalen. Ik ben er blij mee want het heeft mij gemaakt tot wie ik nu ben. Eerlijk, ik zou mijn leven niet anders willen zien. Ik hou niet minder van mensen als dat ik anders zou doen.
Daarmee hoop ik dat jullie mij accepteren en respecteren zoals ik ben. Lieve mensen, ik ben wie ik ben. Soms wat bot voor sommige van jullie. En geloof mij maar dat dit mens zich daarna dan erg schuldig voelt en wou dat ze het niet gedaan had.

Ik hou van jullie, respecteer jullie en waardeer jullie voor het feit dat jullie zijn wie jullie zijn en dat je mijn familie bent, een vriend, een vriendin, mijn moeder, mijn zusje, mijn vader, mijn collega, mijn sportmaatje, mijn geliefde, mijn verlangen. Of wie of wat je dan ook mag zijn.

Zijn er trouwens nog andere dingen die jullie van me willen weten of horen?! Let me know, dan pas ik m'n blog een beetje aan.

Graag deel ik mijn geluk met jullie en hoop ik dat jullie dat ook met mij doen.
Jullie maken mij hart niet zwart of wit, maar gekleurd.

Ik heb jullie lief met al mijn kleurtjes